Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Ενός λεπτού σιγή

Ενός λεπτού σιγή, για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα, που τέσσερις μέρες τώρα, ασχολείται με σημαίες στο facebook. Ποιος έβαλε, ποια έβαλε, πότε την έβαλε, γιατί την έβαλε τη γαμημένη τη σημαία. 

(απο Facebook, του Γιάννη Σεμιτέκολου)
Που ο πόνος του είναι πιο αυθεντικός από αυτόν του διπλανού του. Που ξέρει τα πάντα στην εξωτερική πολιτική, την οικονομία, την πρέφα, το μπαρμπούτι, τις θεωρίες συνομωσίας, ενημερώνεται και αναδημοσιεύει ειδήσεις από sites με τίτλους «Έσκασε Τώρα», «Σεισμός», «Βόμβα», «Μάθε την Αλήθεια που σου κρύβουν» με σχόλιο «διαβάστε ρε, για να μην είστε πρόβατα, μπεεεεεε».

Ενός λεπτού σιγή για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα, που τα ξέρει πάντα όλα, είναι καλύτερος από τον διπλανό του, έχει πάντα δίκιο. Και βεβαίως, είναι περισσότερο Έλληνας από όλους, γνήσιος απόγονος του Αριστοτέλη και του Πλούταρχου – το ότι δεν ξέρει ορθογραφία και γι αυτό γράφει πάντα γκρίκλις, είναι μια μικρή, ασήμαντη λεπτομέρεια.
Ενός λεπτού σιγή για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα που για τα στραβά που του συμβαίνουν δεν φταίει ποτέ ο ίδιος, αλλά πάντα ο άλλος. Ο γείτονας, ο αδελφός, η γκόμενα, αυτός με το ακριβό αυτοκίνητο στο δρόμο (κλέφτης είναι), με το μεγαλύτερο σπίτι (με μαύρα λεφτά το αγόρασε), με το μεγαλύτερο πουλί και την πιο κούκλα γυναίκα (έλα μωρέ, τη βίζιτα). Που αντί να στρώσει το κώλο του να δουλέψει, να βρει λύση στα προβλήματά του, να σπάσει το κεφάλι του να κατεβάσει μια φρέσκια ιδέα, ασχολείται ζηλόφθονα με τις ζωές των άλλων. «Γιατί αυτός κι όχι εγώ». Το δε επιχειρηματικό του δαιμόνιο, παροιμιώδες. Γιαουρτάδικα, Ντόνατς –άδικα πριν, σουβλατζίδικα, μπαρ και καφέ τώρα. « Άνοιξε κεμπαπτζίδικο ο Κώστας και δουλεύει? Θα ανοίξω δίπλα του κι εγώ και θα τον γαμήσω».
Ενός λεπτού σιγή για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα, που «πίνει το κώλο του για να ξεχάσει τον δικό της», δεν έχει πάει στη ζωή του ένα θέατρο, δεν έχει διαβάσει ένα γαμημένο βιβλίο, δεν έχει ακούσει μια σπουδαία μουσική, δεν έχει ταξιδέψει πέρα από τη Μύκονο (κι αυτή τη βρίζει όταν επιστρέφει στο χωριό του, γιατί είναι ακριβή και γεμάτη αδελφές), που θεωρεί ύψιστη μαγκιά και κοινωνική καταξίωση να αφήσει μούσι, να κάνει ένα σκασμό τατουάζ και να βγάλει σέλφι μπροστά σε δυο παγωμένες Μπελβεδέρε ( για τις οποίες πάντα στο τέλος της βραδιάς θα κλαφτεί και θα ζητήσει καλύτερη τιμή).
Ενός λεπτού σιγή για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα, που εδώ και χρόνια είναι ο γελωτοποιός του πλανήτη. Που τον φτύνουν σε όλη την υφήλιο κι αυτός νομίζει ότι ψιχαλίζει. Που ζει σαν πρεζάκι με δανεικά που του δίνουν οι εκμεταλλευτές ξένοι (ενώ κανονικά θα έπρεπε να του χαρίζουν τα φράγκα, γιατί όταν αυτός έγραφε τραγωδίες, οι ξένοι έτρωγαν βελανίδια) που του φταίνε τα λαμόγια οι πολιτικοί (που ο ίδιος συστηματικά γλύφει μπας και τον χώσουν σε καμιά δουλίτσα).
Ενός λεπτού σιγή για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα, που με την αμορφωσιά και τον ξερομπορολισμό του, έχει καταφέρει ακόμη και ο κινηματογραφικός Μπόρατ, να μοιάζει μπροστά του πρύτανης του Πανεπιστημίου της Βοστώνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου