Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

«Η τραγωδία της ελληνικής Παιδείας»

Εκτενές αφιέρωμα στην ελληνική παιδεία κάνει το BBC και αναφέρεται στις ανισότητες που έχει δημιουργήσει η κρίση στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας.

(απο newpost.gr)
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «αν και η Παιδεία στην Ελλάδα είναι δωρεάν, τα δημόσια σχολεία έχουν πληγεί από τις περικοπές, που επιβάλλονται ως όρος για τις συμφωνίες διάσωσης. Τα τελευταία 30 χρόνια έχει γίνει ουσιαστικά απαραίτητο για τους μαθητές το επιπλέον έξοδο του φροντιστηρίου, προκειμένου να επιτύχουν στις δύσκολες Πανελλήνιες εξετάσεις και να μπουν στο Πανεπιστήμιο. Ομως, με την ανεργία να αυξάνεται και τους μισθούς να μειώνονται, πολλές οικογένειες- φτωχές αλλά και της μεσαίας τάξης- πασχίζουν για να καλύψουν αυτά τα επιπλέον δίδακτρα».

«Η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, αυτό το μήνα, κατέταξε την Ελλάδα στην τελευταία θέση ανάμεσα στις 30 ανεπτυγμένες οικονομίες, σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, εξαιτίας της στενής σχέσης ανάμεσα στις επιδόσεις των μαθητών και το εισόδημα των γονιών τους», τονίζει το BBC και προσθέτει:

Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας σχεδιάστηκε με επίκεντρο την ισότητα. Το άρθρο 16 του Συντάγματος εγγυάται δωρεάν εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα και η εισαγωγή στα Πανεπιστήμια κρίνεται αποκλειστικά από τις επιδόσεις στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Ομως, η χαμηλή ποιότητα κάποιων δημόσιων σχολείων στην Ελλάδα και η δυσκολία των εξετάσεων έχει οδηγήσει σε ένα παράλληλο εκπαιδευτικό σύστημα. Η πλειονότητα των μαθητών στην Ελλάδα πηγαίνουν σε φροντιστήρια ή κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα. Χαρακτηριστικό είναι πως το 2008, πριν «χτυπήσει» η κρίση, οι οικογένειες με μαθητές στα τελευταία χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ξόδεψαν πάνω από 950 εκατομμύρια ευρώ σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα, ποσό που αποτελούσε σχεδόν το 20% των εξόδων αυτών των νοικοκυριών, το μεγαλύτερο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
«Αν ένας μαθητής δεν πάει σε φροντιστήριο, είναι ''νεκρός'' σε ό,τι αφορά τις εξετάσεις», δηλώνει η Δήμητρα Κακαμπούρα, 22χρονη φοιτήτρια που έδωσε Πανελλήνιες εξετάσεις το 2011 και μία από τις μαρτυρίες που φιλοξενεί το δημοσίευμα του BBC από νέους που έχουν περάσει από αυτή τη διαδικασία. Η ίδια προετοιμάστηκε για τις εξετάσεις με τρίωρα καθημερινά μαθήματα σε φροντιστήριο, για τρία χρόνια και πέρασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Δεν θα είχα πετύχει χωρίς φροντιστήριο και ιδιαίτερα μαθήματα. Κόστιζαν 500 ευρώ το μήνα. Πολλοί μαθητές εγκατέλειψαν τα όνειρά τους γιατί δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα μαθήματα», προσθέτει η ίδια.
Ερευνα του 2005 είχε δείξει ότι οι μαθητές που προέρχονταν από πλουσιότερες οικογένειες στην Ελλάδα, παρακολουθούσαν περίπου τα τετραπλάσια ιδιαίτερα μαθήματα από τους πιο φτωχούς. Με το μέσο εισόδημα να έχει μειωθεί κατά το 1/3 και το ποσοστό ανεργίας να ξεπερνά το 25%, είναι πολύ πιθανό αυτό το χάσμα να μεγάλωσε περισσότερο, εκτιμά το BBC.
«Το σύστημα των φροντιστηρίων υπάρχει για δεκαετίες και μία από τις εκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να ανατρέψει τη φορολογία των ιδιωτικών μαθημάτων που συμφωνήθηκε με τους δανειστές τον Ιούλιο. Υπάρχουν καταγεγραμμένοι 37.000 καθηγητές σε ιδιωτικά φροντιστήρια και πολλοί επίσης είναι καθηγητές σχολείων που θέλουν να συμπληρώσουν τους χαμηλούς μισθούς τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι μαθητές διδάσκονται από τους ίδιους εκπαιδευτικούς σε σχολείο και φροντιστήριο, κάτι που δημιουργεί αυτό που μία έκθεση της Κομισιόν χαρακτήριζε ''στρεβλά κίνητρα''», σημειώνει  ακόμη το BBC.

2 σχόλια:

  1. Το ερώτημα λοιπόν είναι να κάνουμε επιτέλους ως κράτος μια προσπάθεια να σώσουμε την δημόσια παιδεία, διατηρώντας ως έχει τον δωρεάν χαρακτήρα της -που τόσο έχει πληγεί τα τελευταία χρόνια- ή, όπως συνήθως γίνεται, να κατηγορήσουμε, για ακόμη μια φορά το "κακό" κράτος -που ασέλγησε πάνω στο κουφάρι της ελληνικής εκπαίδευσης και μπλα μπλα μπλα- και να ιδιωτικοποιήσουμε χωρίς όρους και αυτόν τον τομέα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η απάντηση (κατα την γνώμη μου) είναι να χτίσουμε μια δημόσια παιδεία αυτοχρηματοδοτούμενη και αυτόδιαχειριζόμενη (ναι γίνεται), χωρίς να δαιμονοποιήσουμε όμως και την ιδιωτική, όπου και στις δύο το κράτος θα ασκεί (επιτέλους) δημιουργικό σαφή (και όχι ασαφή) έλεγχο και όχι πολιτική. - mask

    ΑπάντησηΔιαγραφή