Η "Βωβή", αθόρυβη αλλά και δημιουργική πατρίδα!

Δύο πρόσφατες εμπειρίες, μια ανάγνωση και μια εικόνα:

Πρώτη, γνώρισα μια ομάδα ανθρώπων που αποπειράθηκε να δημιουργήσει έναν νέο φορέα στην πολιτική. Άνθρωποι που έφυγαν ή τους "έφυγαν" (διέγραψαν) από υπάρχοντα κόμματα με "αριστερό, σοσιαλιστικό, δεξιό, φιλελεύθερο” και πάντα "δημοκρατικό" τρόπο. Όλοι και όλες με ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα και προσπάθεια. 

(απο το paron.gr, Σπύρος Παπασπύρος)
Δυστυχώς η επαφή τους με γνωστούς περιφερόμενους "επαγγελματίες" της πολιτικής "καθήλωσε" την αρχική τους δυναμική που είχαν καταγράψει στις εκλογές του 2012.

Θέμα : Εκδήλωση του Ομίλου "ΑΚΤΙΔΑ" , για το αν υπάρχει ρεαλιστική διέξοδος από την πολλαπλή κρίση, που μαστίζει την ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Δελτίο Τύπου - 21/12/2015

 

Επειδή η περιδίνηση της χώρα μας στην κρίση συνεχίζεται. Επειδή οι πολίτες και η κοινωνία είναι σε μεγάλη κόπωση και απογοήτευση. Επειδή νέα προβλήματα προστίθενται (προσφυγικό) και το γεωπολιτικό πεδίο που μας περιβάλλει επιβαρύνεται. Επειδή τα λάθη στα προγράμματα (μνημόνια) και το κατώτερο της διακυβέρνησης στις προκλήσεις, που υψώθηκαν μπροστά μας την τελευταία εξαετία, είναι σχεδόν πανθομολογούμενα..

Το ερώτημα, αν υπάρχει ρεαλιστική διέξοδος από την πολλαπλή κρίση, απασχολεί καθολικά τους πολίτες.

Η "ΑΚΤΙΔΑ", όμιλος πολιτικού, επιστημονικού, κοινωνικού προβληματισμού (aktida.gr) αναζητά και επιχειρεί απαντήσεις.

Το πολιτικό Big Bang πλησιάζει

Η​​ ώρα του Big Bang του ελληνικού πολιτικού συστήματος φτάνει. Το «θηρίο» συνεχίζει αχόρταγο να καταβροχθίζει πολιτικούς, κόμματα, πρωθυπουργούς και ό,τι άλλο βρει μπροστά του. Κανείς όμως δεν μένει αλώβητος. 

(απο kathimerini.gr, Αλέξης Παπαχελάς)

Γι’ αυτό και οι βαθυστόχαστες προβλέψεις του τύπου «ο Τσίπρας θα πέσει μέχρι την άνοιξη» ή «ο Τσίπρας θα μείνει δέκα χρόνια» είναι απλώς ανόητες. Μέσα στην κρίση, ελληνική και ευρωπαϊκή, την οποία βιώνουμε, το πολιτικό χρονόμετρο μετράει πολύ πιο γρήγορα τον χρόνο.

Η πορεία της χώρας κρίνεται τον Ιούνιο

Αναπόφευκτη η μείωση των συντάξεων τον Φεβρουάριο, λέει σε συνέντευξή του στο liberal.gr και στον Θανάση Μαυρίδη o Αλέκος Παπαδόπουλος. Αναφέρεται στις εξελίξεις στην αντιπολίτευση και σημειώνει την ανάγκη της δημιουργίας του «νέου και μεγάλου».

Ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση και επισημαίνει τον κίνδυνο να βιώσουμε μετά τον Ιούνιο μία δυσάρεστη κατάσταση, όπου η χώρα θα σαπίζει μέσα στο ευρώ. «θα υπάρξουν ευθύνες που θα καταλογιστούν. Στην πολιτική δεν απαλλάσσεται κανένας με δηλώσεις τύπου mea culpa».

(απο liberal.gr Συνέντευξη του Αλέκου Παπαδόπουλου στον Θανάση Μαυρίδη)

Ποιες κρίνετε ότι μπορεί να είναι οι πολιτικές εξελίξεις;

New deal για ρωγμή στον κύκλο και "τοίχο" των αδιεξόδων !

Οι εξελίξεις των οικονομικών και πολιτικών υποθέσεων σε διεθνές επίπεδο είναι αμφίρροπες και πιθανά εισέρχονται σε νέα περίοδο ανισορροπίας.

(απο το paron.gr, Σπύρος Παπασπύρος)

Η πτώση των τιμών του πετρελαίου (ήδη εκτιμώνται στο 1,9 τρις δολάρια οι απώλειες), η αύξηση των εκροών κεφαλαίων  έναντι των εισροών στις αναδυόμενες οικονομίες, ο ρυθμός επιβράδυνσης της Κινέζικης οικονομίας, η ανησυχία για τα μακροοικονομικά της Ευρώπης, κυρίως εξαιτίας της ανεργίας, καθώς και η μείωση απόδοσης σε Ευρωπαϊκά ομόλογα (πάνω από 1,5 δις Ευρώ ) ως "επίδραση" της πολιτικής της χαλάρωσης (πακέτο Ντράγκι), η αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων σε συνδυασμό με την αναζωπύρωση παλαιών και νέων εστιών έντασης και συρράξεων, προμηνύουν νέες ανοιξιάτικες περιπέτειες. 

Με τη Βελόνα του διαβήτη

Το ρολόι έχει ήδη χτυπήσει. Η καθαρή σκέψη, ο ορθολογισμός και ο ρεαλισμός σε νέα  λογική για την αναδιάρθρωση του κράτους, της πολιτικής ζωής απαντά στην πολλαπλή κρίση.

(απο το paron.gr, Σπύρος Παπασπύρος)

Η πατρίδα και η Ευρώπη βρέθηκαν και άλλοτε στην δίνη σύνθετων καταστάσεων και περιπετειών. Κατάφεραν να βγουν με πίστη σε αξίες, με ραχοκοκαλιά τις πολιτικές αξιοπρέπειας, κοινωνικών ιεραρχήσεων και πολιτισμού, με εμπνευσμένους ανθρώπους.
Δυστυχώς αποτελούμε ακραίο υπόδειγμα περιδίνησης, χωρίς όραμα, σε μια Ευρώπη που "παίζει" με την πολιτική διαχείριση (και δεν συνιστά πάντα πολιτική)  το "έργο:  νικητές και ηττημένοι" με χώρες και αγορές.

Αλλιώς μας τα ‘λεγες παπά, πριν σε χειροτονήσουν…….

«Η απόσταση ανάμεσα στις υποσχέσεις και στην πραγματικότητα πουθενά αλλού δεν είναι μεγαλύτερη από ότι στην Ελλάδα».

(απο facebook, o Σχολιαστής)
 O Kυβερνήτης της Ελλάδας εξελέγη υποσχόμενος, μεταξύ άλλων…

• Την Eκδίωξη της τρόικας.
• Tην ακύρωση της δανειακής σύμβασης.
• Aυξήσεις στις συντάξεις και επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 1.300 ευρώ.

 Η πραγματικότητα σήμερα είναι διαφορετική:

Τον Φεβρουάριο...

Η κυβέρνηση και η χώρα θα βρεθούν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μέχρι τον επόμενο Φεβρουάριο. Από μία άποψη, οι συνθήκες θυμίζουν έντονα το φθινόπωρο του 2014 και τα διλήμματα της κυβέρνησης Σαμαρά.

(απο kathimerini.gr, Αλέξης Παπαχελάς)
Γιατί τον Φεβρουάριο; Πρώτα απ’ όλα γιατί είναι εξαιρετικά πιθανό το κράτος να ξεμείνει πάλι από ρευστότητα. Δεύτερον, γιατί τότε θα φανεί κατά πόσον είναι ρεαλιστικό να περιμένει κάποιος ότι θα κλείσει η αξιολόγηση και θα αρχίσει η διαπραγμάτευση για το χρέος.
Ο γνωστός απρόβλεπτος παράγων, που λέγεται ΔΝΤ, περιπλέκει τα πράγματα. Στο Μαξίμου συζητούν ό,τι συζητούσε και ο κ. Σαμαράς πριν από περίπου ένα χρόνο: «Πού το πάει το ΔΝΤ;». Ευρωπαίοι και άλλοι

Εθνική και κοινωνική κόπωση;

Η μείζων ένταση και η παρατεταμένη διάρκεια της κρίσης συνιστούν πρωτοφανές -σε περίοδο ειρήνης- γεγονός στην ευρωπαϊκή ιστορία. Προς τούτο, συνηγορεί η συνεχιζόμενη  επιδείνωση των κρίσιμων μεγεθών στην οικονομική και κοινωνική ζωή και η κατάρρευση του κράτους πρόνοιας.

(απο matrix24.gr, Γιάννης Κυριόπουλος)

Είναι προφανές -εκ του αποτελέσματος- ότι ο  συνδυασμός πολιτικών περιστολής της δημόσιας δαπάνης και "αλλαγών" στο κράτος και την οικονομία "μνημονιακής" έμπνευσης, δεν έχουν τις προσδοκώμενες επιδόσεις. Αντιθέτως, συμβάλλουν στη καταβύθιση της οικονομίας, τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, την αποσυρναμολόγηση της κρατικής δομής και τη  καταβαράρθρωση των διαρθρωτικών αλλαγών.

τι μαλακία είπατε πάλι;

Τι λόγος ξέφυγε από την οδοντοστοιχία σας. Μεταφορικά: τι μαλακία είπατε πάλι;

Η τραγωδία της εποχής μας είναι ότι η αριστερά στρέφεται κατά του έθνους και η δεξιά κατά του κράτους.

(απο FB, Σχολιαστής)

Τις πρώτες ώρες της Κυριακής ο Κυβερνήτης της Ελλάδας έκανε πραγματικότητα ένα αστείο που ήταν πολύ σοβαρό…. κατάφερε ο Κυβερνήτης της Ελλάδας και Ψηφίστηκε από τους φίλους του Προϋπολογισμός του έτους 2016…

Συνεχίζοντας το αστείο είπε:

Το αληθινό αφήγημα, οι υποθέσεις εργασίας και τα διηγήματα φαντασίας!

Η οικονομική, πολιτική, πολιτισμική πραγματικότητα των δημοκρατιών του δυτικού κόσμου με τις εμμονές σε αδύναμες πολιτικές απέναντι στον ισλαμικό φονταμενταλισμό, την ύφεση, την μετανάστευση, την υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστούν την αστοχία ενδημικό χαρακτηριστικό. 

(απο το paron.gr, Σπύρος Παπασπύρος)

Η καθημερινότητα των ανθρώπων δηλώνει με σαφήνεια ότι το κόστος για τη ζωή τους γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτο. Οι υποθέσεις για "μαύρους καβαλάρηδες, σύγχρονους Ρομπέν, λευκούς ιππότες" καταρρίπτονται μέρα με την μέρα. 

Η υφιστάμενη κατάσταση προβλημάτων στην χώρα και η υποτίμηση της σοβαρότητάς τους επιτείνει το αδιέξοδο, που μαζί με την ανυπαρξία ελάχιστης Εθνικής συνεννόησης, μεταλλάσει την παρακμή σε σήψη.

Αξιολύπητη κυβέρνηση, αξιολύπητη αντιπολίτευση

Η επιμονή της κυβέρνησης να αποκτήσει χρήσιμους ηλίθιους για να επιβάλει διανομή των απωλειών στην ψηφοφορία της Βουλής στο δεύτερο σετ των προαπαιτούμενων, με επιχειρήματα τύπου «ψηφίσατε το Μνημόνιο», προϊδεάζει για το ύφος και την ποιότητα των πολιτικών επιχειρημάτων. Ιδίως όταν συνοδεύεται από έλλειψη αυτοκριτικής για τη στήριξη που ουδέποτε έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση Παπανδρέου ή Σαμαρά-Βενιζέλου.

(απο protagon.gr, Τάσος Τέλλογλου)
Ομως ο Τσίπρας έχει δίκιο όταν καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μιλήσουν για το Ασφαλιστικό και εκείνα άδικο όταν δεν αποδέχονται την πρόσκληση, έστω και αν οι λόγοι που το κάνει δεν είναι για να διασφαλίσει τις συντάξεις αλλά την μακροημέρευσή του στην εξουσία. Ως παλαιότεροι πολιτικοί, κάποιοι από τους επικεφαλής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα ’πρεπε να γνωρίζουν ότι στην πολιτική τα κίνητρα μετρούν ελάχιστα.

Λογική: Η εκφρασμένη ηλιθιότητα για την νοημοσύνη της πλειοψηφικής βλακείας.

Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση περνά από το μπουσούλημα, στα πρώτα της βήματα και αναλώνεται σε εθνικά παιγνίδια ευρωεπιβολής, η ιστορική μνήμη ανατρέχει στην αντίστοιχη ηλικιακή περίοδο της Αμερικάνικης Ένωσης όπου δια εμφύλιου πυρός και σιδήρου, επιτεύχθηκε η γνώση της ηλικιακής αυτής μετάβασης.

(απο aktida.gr, Νικόλαος Ιωσήφ)

Η τακτική, είναι το σύνολο εκείνο των μεθόδων που εφαρμόζονται για να νικηθεί ο αντίπαλος. Συνίσταται, για παράδειγμα, στον τρόπο διεξαγωγής μίας μάχης (διάταξη, χειρισμοί/ελιγμοί) ώστε να αποκτηθεί το τακτικό πλεονέκτημα. Μπορεί να έχει είτε επιθετικό, είτε αμυντικό προσδιορισμό και αναμφίβολα αποτελεί τόσο επιστήμη όσο και τέχνη. Η τακτική είναι εφαρμοσμένη διαδικασία σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων όπως τα παιχνίδια, το εμπόριο, η διεξαγωγή διαπραγματεύσεων, αλλά και η Πολιτική.

Κοινωνική ασφάλιση: Η διάψευση και η αβεβαιότητα

Η ιστορία της ανθρωπότητας ταυτίζεται, εν πολλοίς,  με τη προσπάθεια της ανθρώπινης κοινότητας για τη διαχείριση και τον έλεγχο της αβεβαιότητας και ιδίως αυτής η οποία  προέρχεται από τους κοινωνικούς κινδύνους και άλλες συναφείς αιτίες (γήρας, αρρώστια, αναπηρία, φτώχεια, ανεργία).  

(απο matrix24.gr, Γιάννης Κυριόπουλος)

Στο πλαίσιο αυτό, έχουν επιτευχθεί σημαντικές κοινωνικές κατακτήσεις, κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, οι οποίες  έχουν καταλήξει στην "εμβληματική" (για την ιστορία της κοινωνικής πολιτικής) αλλά και ουσιαστική συγκρότηση του κράτους πρόνοιας.

Θεσμική πολιτική συγκρότηση και αποδοτικότητα!

Τα συμβαίνοντα στην ΝΔ (όχι μόνο της περασμένης Κυριακής) αναδεικνύουν με δραματικό τρόπο το μείζον ζήτημα της λειτουργίας και απόδοσης των πολιτικών θεσμών. 

(απο το paron.gr, Σπύρος Παπασπύρος)

Την περίοδο που οι πολίτες αναζητούν την ανανέωση για έξοδο από την κρίση και απελευθέρωση από μνημόνια (με εκρηκτικό κοινωνικό σκηνικό απο τα μέτρα και φλεγόμενο γεωπολιτικό πεδίο γύρω μας) βασικοί πολιτικοί θεσμοί, τα κόμματα, εμφανίζουν φαινόμενα σήψης. Ζητούμενο είναι η ανάταξη, ποιότητα, αποτελεσματική και ωφέλιμη λειτουργία.

Αποδεδειγμένα η μεταπολιτευτική "κομματική δημοκρατία" με τα αρχηγικά κόμματα (στα οποία η εμφανιζόμενη ως ανοιχτή διαδικασία εκλογής, αναπαράγει το εκκρεμές ανάμεσα στον αρχηγικό, δεσποτικό, μονοπρόσωπο τύπο ή στον συλλογικό) πολτοποιεί αρχές δημοκρατίας, υποβαθμίζει την εσωτερική τους ζωή, τελικά το παραγόμενο αποτέλεσμα. 

Φόβος και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας

Στην πορεία της ανθρωπότητας ο φόβος της καταστροφής και του θανάτου ήταν πάντα και πανταχού παρόν. Σήμερα παρά τα τεχνολογικά άλματα και την πρόοδο της επιστήμης ο φόβος είναι το διάχυτο συναίσθημα της εποχής μας. 

(απο ygeia360.gr, Έφη Σίμου)

Ζούμε στην εποχή της αγωνίας και οι εχθροί της κοινωνίας πολλοί και διαφορετικοί: ο αντιδημοκρατικός φόβος της φτώχειας και της εξαθλίωσης, που εμπεριέχει η οικονομική καταστροφή, ο φόβος του μισθωτού ότι θα χάσει τη δουλειά του και δεν θα μπορέσει να πληρώσει τους τόκους των ενυπόθηκων δανείων, ο φόβος για τη στάση πληρωμών, το πάγωμα των αγορών, ο φόβος της τρομοκρατίας και της καταστροφής, δηλαδή ο φόβος για το τέλος του δυτικού κόσμου, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Στο παρελθόν ο φόβος ήταν ο βράχος πάνω στον οποίο πολλές εκκλησίες έχτισαν την παντοδυναμία τους.

Όλα, όλα τα αφήνουμε για το αύριο που δεν θα 'ρθει ποτέ...

...Έτσι, μ'αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες σα να μας είναι βάρος, και μας είναι βάρος, γιατί δε ζούμε, κατάλαβες;

 
Όλο κοιτάμε το ρολόι, να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ'την αρχή.

Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που θα τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν "αξίες", σαν "ηθική", σαν "πολιτισμό". 

Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών, αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να παίξουμε και να χαρούμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας...

Κρίσιμο σταυροδρόμι για τον 21ο αιώνα !

Είμαστε σε στιγμές που τα πάθη, η βία, η τεχνολογική ανάπτυξη (όχι όμως απαραίτητα η εξέλιξη και ο πολιτισμός), η αδυναμία και δυνατότητα κυβερνώντων και κυβερνώμενων, "θεών" και ανθρώπων, συναντιούνται και χαρτογραφούν το σταυροδρόμι του αιώνα. 

(απο το paron.gr, Σπύρος Παπασπύρος)
Η ιστορία είναι γεμάτη από ταξικούς διαχωρισμούς, κοινωνικούς αγώνες, οικονομικούς, θρησκευτικούς, εμπορικούς, εθνικούς, απελευθερωτικούς πολέμους και αναμετρήσεις.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι πιθανά να πορευόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση με σύγχρονη μορφή (από την 11 Σεπτεμβρίου και την παράλληλη κυοφορία μιας μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης) και το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αμείλικτο: Νέος "εκατονταετής" πόλεμος;

Zεις σε μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης.

Αν οι πόρτες της αντίληψης καθαρίζονταν, το καθετί θα παρουσιαζόταν στον άνθρωπο όπως πραγματικά είναι: άπειρο.. Zεις σε μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης.

Γιατί;

(απο facebook, ο Σχολιαστής)
Γιατί ενώ είμαστε μια χώρα από 11.000.000 πολίτες εάν παραθέσουμε των αριθμό επιστημόνων που δεν εργάζονται στα Ελληνικά πανεπιστήμια και είναι άνθρωποι με πολύ μεγάλη ερευνητική επιρροή στον κλάδο τους συγκρινόμαστε με χώρες όπου στον τομέα της έρευνας είναι υπερδυνάμεις.
Παρόλα αυτά .. αυτοί οι άνθρωποι προτιμούν να ζουν στο εξωτερικό.
Η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από το φαινόμενο (brain drain) « Διαρροής εγκεφάλων».
Κυριότερα προβλήματα

Εκφυλιζόμαστε ή διαθέτουμε τόσο πια αναβαθμισμένης χωρητικότητας Μέζεα;

Μπήκαμε στην Τελική Ευθεία (Νοέμβριος 15 – Φεβρουάριος 16). Ψήφιση προαπαιτούμενων τις επόμενες ημέρες, ψήφιση των υπόλοιπων προαπαιτούμενων σε μερικές εβδομάδες, ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και συνάμα ψήφιση προϋπολογισμού στα μέσα του Δεκέμβρη. 

(γράφει ο mask)

Χάνονται σπίτια, εκποιούνται δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, φτωχοποιείται η κοινωνία, τα παιδιά μας γίνονται οικονομικοί μετανάστες, κοσμάκης φυλακίζεται λόγω χρεών, οι επιχειρήσεις κλείνουν, αυτοκτονεί ο γείτονας και γενικότερα, ανενόχλητη,  η τρομοκρατία της θεσμικής Ευρώπης, δολοφονεί καθημερινά την ζωή σου την οικογένεια σου και τον τόπο σου. 

Εσύ νομίζεις ότι παίζεις Monopoly και Civilization.

H επιστολή προς τους δράστες του Παρισιού: Δεν θα σας δώσω την ικανοποίηση να σας μισήσω

Ο σύζυγος μίας νεαρής γυναίκας, η οποία έχασε τη ζωή της στις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, έγραψε μία συγκινητική επιστολή προς τους δράστες, την οποία δημοσιεύει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Mirror.

Στην επιστολή του, ο Αντουάν Λιρί, δημοσιογράφος στον ραδιοφωνικό σταθμό France Bleu, δεσμεύεται ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο 17 μηνών γιος του ζευγαριού, δεν θα ζήσουν με τον φόβο των τρομοκρατών.

Στο γράμμα του, το οποίο το τιτλοφορεί "Δεν θα σας δώσω το μίσος μου", ο Λιρί γράφει: "Το απόγευμα της Παρασκευής κλέψατε τη ζωή ενός σπάνιου ανθρώπου, του έρωτα της ζωής μου, της μητέρας του γιου μου, αλλά δεν θα σας μισήσω. Δεν ξέρω ποιοι είστε και δεν θέλω να ξέρω, είστε ψυχικά νεκροί. Αν ο Θεός στο όνομα του οποίου δολοφονείτε τυφλά, μας έπλασε κατ'εικόνα και καθ΄ομοίωση, κάθε σφαίρα στο κορμί της συζύγου μου είναι μία πληγή στην καρδιά του. Επομένως, όχι,

Ενός λεπτού σιγή

Ενός λεπτού σιγή, για τον κλασσικό τον μαλάκα τον Έλληνα, που τέσσερις μέρες τώρα, ασχολείται με σημαίες στο facebook. Ποιος έβαλε, ποια έβαλε, πότε την έβαλε, γιατί την έβαλε τη γαμημένη τη σημαία. 

(απο Facebook, του Γιάννη Σεμιτέκολου)

Που ο πόνος του είναι πιο αυθεντικός από αυτόν του διπλανού του. Που ξέρει τα πάντα στην εξωτερική πολιτική, την οικονομία, την πρέφα, το μπαρμπούτι, τις θεωρίες συνομωσίας, ενημερώνεται και αναδημοσιεύει ειδήσεις από sites με τίτλους «Έσκασε Τώρα», «Σεισμός», «Βόμβα», «Μάθε την Αλήθεια που σου κρύβουν» με σχόλιο «διαβάστε ρε, για να μην είστε πρόβατα, μπεεεεεε».

Αφύπνιση: άμεση φυγή από την προσμονή "θαυμάτων"!

Την εξαετία της κρίσης τα έχουμε "δει όλα" και έχουμε δώσει -με "βαριά ή όχι" καρδιά, άλλο ζήτημα- ευκαιρία σε εμφανιζόμενες  "λύσεις και πολιτικές" που με την σειρά τους μας απογοήτευσαν στον α’ ή β’ βαθμό.

(απο το paron.gr, του Σπύρου Παπασπύρου)

Απότομες ή σταδιακές μεταλλάξεις σε ρόλους μνημονιακούς ή αντιμνημονιακούς, επικοινωνιακά Show κάθε είδους και κάθε μέρα: υπέρ και κατά των ελεύθερων επαγγελματιών, του δημοσίου, της φοροδιαφυγής, της αισχροκέρδειας, κλπ. αρκεί να διατηρείται το ακροατήριο και η πελατεία. "Πολιτικές, επικοινωνιακές, συνδικαλιστικές" ομπρέλες σε αντίθετα και συγκρουόμενα πράγματα, έννοιες, θέσεις, αρχές. Καπηλείες κάθε είδους και διαρκής καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ότι υπάρχει η χώρα των θαυμάτων για την Αλίκη!

Πάμε λίγο Σωστά και Ανάποδα!

Καταλαβαίνετε;

Για όλα φταίνε οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι Κακοί Ευρωπαίοι και οι Εξωγήινοι!

Ο μοναδικός τρόπος να κάνουμε κάποτε τις ορθές Πολιτικές Επιλογές, είναι να κατανοήσουμε πρωτίστως τα πραγματικά Προβλήματα και να αναγνωρίσουμε τους πραγματικούς Υπεύθυνους.  

(γράφει ο Νίκος Ιωσήφ)

Με οικονομικές γνώσεις Δημοτικού! Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, ή για συντομία ΑΕΠ, είναι πολύ απλά "η συνολική αξία όλων των αγαθών και υπηρεσιών που παράγει μια χώρα μέσα σε ένα έτος", δηλαδή τα Έσοδα της. Μια χώρα όπως ένας άνθρωπος ή ένα σπίτι ή μια επιχείρηση έχει Έξοδα. Τα έξοδα μιας χώρας χωρίζονται σε έξοδα κρατικών δαπανών (μισθοί, συντάξεις, επιχορηγήσεις, δαπάνες  παιδείας, υγείας κτλ.) και σε έξοδα εξυπηρέτησης χρέους (τα χρήματα που πρέπει να δώσει ένα κράτος για τις δόσεις των δανείων του).

Θέλει κανείς να απαντήσει;

Ποιός φοβάται το φάντασμα του Grexit;

Η "διαμάχη" για τη υπεροχή ή μη του τρίτου "μνημονίου" έναντι των (δύο) προηγούμενων κατέστη ταχέως άκαρπη, εξ αιτίας του γεγονότος οτι η συγκρισιμότητα αυτών δεν είναι δυνατή και υπηρετεί μόνον ανάγκες της τρέχουσας πολιτικής ρητορικής.

(απο matrix24.gr, Γιάννης Κυριόπουλος)

Εξ αντικειμένου, η σωρευτική βλαπτική δράση τους καθιστά έκαστον επόμενο, χείρον του προηγούμενου.

Κατά συνέπεια, η εστίαση της πολιτικής συζήτησης επ'αυτού είναι άνευ νοήματος και εμφανίζεται ως πολιτική αμηχανία, προ των σκληρών ερωτημάτων τα οποία τίθενται απο τα συνεχή μέτρα και κυρίως τα οδυνηρά αποτελέσματά τους.

Κοινωνική Εξαπάτηση ή Πολιτική Σαπίλα;

Ε, ναι! Είναι δισυπόστατα περίεργο και επικίνδυνο  βρε αδελφέ. 

(γράφει ο mask)

• Αυτές τις μέρες κρίνεται η τύχη των κόκκινων δανείων, δηλαδή η εκποίηση της βασικής στέγης πολλών, η εκποίηση της περιουσίας άλλων, η εκποίηση εταιρικών  ακίνητων φιλέτων.
• Αυτές τις μέρες, με πρόσχημα το προσφυγικό, παίζεται ένα γεωπολιτικό σκάκι με διακύβευμα τον έλεγχο του Αιγαίου.
• Αυτές τις μέρες, επανεφευρίσκουν ένα βολικό ασφαλιστικό ισοπεδωτικής θεσμικής εξαθλίωσης της τρίτης ηλικίας και όχι μόνο.
• Αυτές τις μέρες μαγειρεύουν μια ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών που όπως και αν ολοκληρωθεί θα αποτελέσει τον πρόδρομο του κουρέματος των καταθέσεων από όρια πολύ χαμηλότερα των 100,000€.
• Αυτές τις μέρες, με την φορολαίλαπα και το αναμενόμενο εισπρακτικό έλλειμμα, επιχειρείται μια εκ’ νέου εσωτερική υποτίμηση.
• Αυτές τις μέρες,  η Ευρώπη υφίσταται δομικές αλλαγές με όσα λαμβάνουν χώρα σε Γαλλία και Ιταλία αλλά και όσα θα πυροδοτήσουν η εξελίξεις στην Αγγλία.
• Αυτές τις μέρες παραδίδεται οικιοθελώς, έναντι πινακίου φακής, εθνικός πλούτος όπως τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Η πρόταση Σόιμπλε θα αναγορευθεί σε εθνική επιδίωξη …

Αν κάνουμε μια σύνοψη της συγκυρίας, η κατάσταση στη χώρα έχει ως εξής:

(απο anoixtoparathyro.gr, Αλέκος Παπαδόπουλος)

1. Το πρόγραμμα (μνημόνιο) σέρνεται ήδη κουρασμένο από μια κυβέρνηση που δεν το αντέχει να το υπερασπιστεί.

2.   Όλα τα οικονομικά μεγέθη επιδεινώνονται,  χωρίς ελπίδα σταθεροποίησης.

3. Η αντιπολίτευση στο σύνολο της αδυνατεί να παράξει γεγονότα. Δεν κάνει ούτε το στοιχειώδες εθνικό καθήκον να καλύπτει τις εμφανείς πλέον  πολιτικές αδυναμίες -και όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ- ψηφίζοντας τα εκ της συμφωνίας του Αυγούστου απορρέοντα νομοθετήματα, την οποία σύσσωμη ψήφισε.

4. Η κυβέρνηση παραμένει βαθιά λαϊκιστική. Δεν  καλλιεργεί στον λαό την κατανόηση της οδυνηρής κατάστασης του. Προπαγάνδα, ψεύδος και παραπλάνηση είναι τα όπλα της. Η αντιπολίτευση, χωρίς αξιοπιστία μέσα και έξω από την χώρα αδυνατεί να κινητοποιήσει δυνάμεις της κοινωνίας.

5. Ο λαός μας, εγκαταλελειμμένος στους «πνευματικούς» επαγγελματίες της λαϊκής πλάνης, περνά σε ολοκληρωτική φάση μηδενισμού και παραίτησης. Δεν «θέλει» στην ουσία το ευρώ. Δεν θέλει την οργανωμένη δουλειά.  Δεν  θέλει να ακούει για τον συλλογικό κίνδυνο. Δεν θέλει την πειθαρχία της αυτογνωσίας. Γιατί όλα αυτά δεν τα θέλουν οι πάσης φύσεως ηγεσίες του.

Απο ''Κυβέρνηση ενάντια στην κρίση” σε "Κυβέρνηση κρίσης".

Ενώ το σκηνικό έμοιαζε διαχειρίσιμο, η αίσθηση της κοινωνίας οδηγείται στην ουσία καθώς η "ενάντια στην κρίση” μεταλλάσσεται σε "κυβέρνηση κρίσης", ενώ στο κρίσιμο διάστημα, από την δεύτερη αξιολόγηση έως την άνοιξη, ο κίνδυνος κυβερνητικού αδιεξόδου είναι ορατός.

(απο το paron.gr, του Σπύρου Παπασπύρου)

Στο ερώτημα αν υπάρχουν προτάσεις,τρεις, ενδεικτικά, που δείχνουν πως οι ορθές πολιτικές  μετατρέπουν την κρίση σε ευκαιρία:

Μια σπίθα μπορεί ν' ανάψει φωτιά σε όλο τον κάμπο

Η οικονομική κρίση στη χώρα μας, εμφανίζεται πλέον να προσλαμβάνει έκδηλα ενδημικό χαρακτήρα, εξ αιτίας της μονιμοποίησης των υφεσιακών χαρακτηριστικών αλλά και των φαινομένων κοινωνικής παλινδρόμησης.

(απο matrix.gr, του Γιάννη Κυριόπουλου)

Στη πρόσφατη περίοδο, έχουν αναλυθεί επαρκώς τα οικονομικά και αλλά συναφή δεδομένα αλλά -παρά την επιμένουσα δυσμενή κατάσταση-  εχουν υποτιμηθεί πλήρως οι επιπτώσεις στη κοινωνία, οι οποίες προκαλούν σχεδόν μόνιμες "αλλοιώσεις" στη κοινωνική δομή. Σε πλείστες, εξ αυτών, περιπτώσεις έχουν σημειωθεί σποραδικά φαινόμενα διάσπασης της κοινωνικής συνοχής και μαζικής κοινωνικής καθόδου των μεσοστρωμάτων.

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ!

Ιστορικός χρόνος και πραγματικότητα, καιροί που έχουν απογυμνώσει:

-κάθε αραχνιασμένη εμμονή, "παραδοσιακό" πολιτικό παραμύθι, λαϊκισμό, κούφια ρητορική και ψευδαίσθηση,

-κάθε πλάνη, κρυφτούλι, άλλοθι, εύκολη μετάθεση ευθυνών και επιπολαιότητα.

Oι εβδομάδες, οι μήνες που έρχονται προβάλλουν κολασμένoι και συγκλονιστικοί!

(απο το paron.gr, του Σπύρου Παπασπύρου)

Το προσφυγικό -που έχει κρύψει το ήδη μεγάλο πρόβλημα του μεταναστευτικού- αναδεικνύεται ως το  "νέο όχημα" για την ελάφρυνση του χρέους, την αποφυγή "άτεγκτων" αξιολογήσεων. Όμως δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ο άλλος άξονας συσχετίσεων: η αύξηση των πιέσεων στα εθνικά με την ίδια παλιά κατεύθυνση (Αιγαίο, Κύπρος, Σκόπια) από τους συμμάχους. Φρόνιμο λοιπόν είναι η κυβέρνηση να επιδείξει ιδιαίτερη σπουδή και προσοχή ώστε να αποφύγει η φαινομενική ευκαιρία της σημερινής μέρας να μετατραπεί σε απειλή την επομένη.   

Αποτελέσματα online Δημοσκόπησης στο ma-sk.blogspot.gr

Για να δούμε αν οι αναγνώστες του mask εκφράζουν το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο...

Σφοδρή επίθεση Σόιμπλε, Μοσχοβισί και Γιουνκέρ στην ελληνική κυβέρνηση ''ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''

Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, Βόλφαγκ Σόιμπλε, Πιέρ Μοσχοβισί,εξαπολύουν ολομέτωπη επίθεση στους Ελληνες πολιτικούς αλλά και στο ελληνικό κράτος μιλώντας στον Γάλλο δημοσιογράφο Ζαν Κατρμέρ, τον ανταποκριτή της εφημερίδας Liberation στις Βρυξέλλες, στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα για το γαλλο-γερμανικό δίκτυο ARTE.

(απο kourdistoportocali.com)

Η Γερμανία δεν επέβαλε απολύτως τίποτε στην Ελλάδα, καθώς η συμφωνία της 13ης Ιουλίου ανάμεσα στη χώρα μας και την Ευρωζώνη υπήρξε αντικείμενο διαπραγμάτευσης ανάμεσα στους 19 υπουργούς Οικονομικών, επισημαίνει σε συνέντευξή του ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Αντιμετωπίζοντας με ειλικρίνεια την πραγματικότητα...

Απογοήτευση: Πώς χάθηκε επένδυση της Tesla στην Ελλάδα. Ο κύριος λόγος δεν είναι το Εργατικό Κόστος!!!

Πριν από λίγες εβδομάδες, στην πόλη Tilburg της Ολλανδίας πραγματοποιήθηκαν τα επίσημα εγκαίνια της δεύτερης γραμμής παραγωγής της Tesla Motors στην Ευρώπη. Στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου που ξεκίνησε να λειτουργεί το 2013 συναρμολογείται το περίφημο Model S, το ηλεκτρικό sedan το οποίο μέσα σε 2,8 δευτερόλεπτα μπορεί να φτάσει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Το κόστος για να αποκτήσει το ηλεκτρικό super car κάποιος λάτρης της ταχύτητας στις ΗΠΑ κυμαίνεται στα 80 χιλιάδες δολάρια. 

(απο capital.gr, του Χάρη Φλουδόπουλου)

Για την Ευρώπη, πάντως, τα Tesla S, συναρμολογούνται στο εργοστάσιο της Ολλανδίας όπου και φτάνουν από το Φρίμοντ του Τεξας τα βασικά εξαρτήματα. Με την έναρξη λειτουργίας της δεύτερης γραμμής, πλέον η ευρωπαϊκή παραγωγή θα διπλασιαστεί από τα 200 στα 450 αυτοκίνητα την εβδομάδα. Εκτός από το εργοστάσιο το οποίο έχει μέγεθος 11 γηπέδων ποδοσφαίρου, στο Tilburg υπάρχει επίσης μια πίστα δοκιμών μήκους 750 μέτρων, η οποία βρίσκεται εντός των εγκαταστάσεων.  

Σ. Παπασπύρος: ''Θα είναι διασφαλισμένη η πρώτη κατοικία στην Ελλάδα του 3ου Μνημονίου;''

ΕΝΑ κρίσιμο θέμα που συνδέεται με το τι πρόκειται να γίνει με τις τράπεζες αλλά και την αναδιάρθρωση του χρέους είναι η ρύθμιση των κόκκινων δανείων .

(απο fb page Σπύρος Παπασπύρος)

ΤΟ ηθικό πλεονέκτημα της προστασίας της πρώτης κατοικίας
-που κρατήθηκε έως τώρα στο 1ο και 2ο μνημόνιο- είναι σε ασφυκτική πίεση κάτω απο διάφορες υποθέσεις των δανειστών αλλά και διάφορων "ειδικών" προκειμένου,όπως ισχυρίζονται,να "λειτουργήσει" και πάλι η αγορά ακινήτων !

ΕΑΝ η κυβέρνηση υποχωρήσει είναι θέμα χρόνου να ζήσουμε και εδώ το κόλπο με τα ακίνητα που εξελίχτηκε στην Αμερική !
Ας δούμε ορισμένα στοιχεία του :

Έφη Σίμου: ''Η έλλειψη δικαιοσύνης “στοιχειώνει” τους Έλληνες – Τι δείχνει μελέτη της ΕΣΔΥ''

Ευθεία σχέση ανάμεσα στη μακροχρόνια αναξιοκρατία και τα φαινόμενα διαφθοράς, με τον τρόπο που ο πληθυσμός αξιολογεί τους φόβους του για μία σειρά κινδύνους, εντοπίζει πανελλαδική μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, η οποία δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο International Journal of Health Sciences and Research.

 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η έλλειψη δικαιοσύνης αποτελεί το Νο1 φόβο των πολιτών (91.9%), εκτοπίζοντας στη δεύτερη θέση τον κίνδυνο της ανεργίας (84.6%)!

Κοινοβουλευτικός δείκτης πολιτικής αυτοεκτίμησης

''Όσο πιο υψηλό το επίπεδο αυτοεκτίμησης, τόσο πιο πιθανό είναι να συμπεριφέρεται κανείς προς τους άλλους με σεβασμό, καλοσύνη και γενναιοδωρία.''

Συμπέρασμα: ‘’όχι υψηλές προσδοκίες παρακαλώ. Έχουν να εφαρμόσουνε κι ένα μνημόνιο που εμείς ψηφίσαμε στο κάτω κάτω’’!

ΕΛΛΑΣ ΟΛΕ!

Ας γίνει απαρχή του τέλους της Αδράνειας η Συμμετοχή και η κατάθεση της Γνώμης και της Άποψης!

Στο blog, επάνω δεξιά στην οθόνη υπάρχει οργανωμένος τρόπος απάντησης ώστε να υπάρξει σωστή καταμέτρηση. Αξίζει να δούμε όλοι μαζί το σύνολο των απαντήσεων των διπλανών μας.

λαλαλαλαλα...

Ώρα Απόφασης: Πόντιος Πιλάτος ή Λεωνίδας;

Προεκλογικό μήνυμα Σύριζα: ''Ξεμπερδεύουμε με το Παλιό'' - χαχαχα!

Μία κοινωνία που επιλέγει την ήττα

Έχουμε ηττηθεί ως κοινωνία; Νομίζω πως δεν έχουμε ξεκάθαρη και συλλογική απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Άλλωστε, η ίδια η έννοια της ήττας έχει έντονα υποκειμενικά στοιχεία. 

Πέρα όμως από το σκίσιμο των μνημονίων και τη νίκη ή την ήττα στις διαπραγματεύσεις –σχήμα έντονα οξύμωρο– υπάρχουν και άλλες ενδείξεις ότι μία κοινωνία έχει ηττηθεί, ακόμη και αν δεν θέλει να το δει και να το παραδεχτεί.

(απο booksjournal.gr)

Στο περίφημο βιβλίο του, Το τέλος της χριστιανοσύνης, ο Malcolm Muggeridge καταλήγει στο συμπέρασμα πως «οι πολιτισμοί, όπως και κάθε άλλη ανθρώπινη δημιουργία, μεγαλώνουν και μικραίνουν. Από την ίδια τη φύση δεν μπορεί να υπάρξει αέναης διάρκειας πολιτισμός όπως δεν μπορεί να υπάρξει μία παρατεταμένη άνοιξη ή παρατεταμένη περίοδος χαράς στην ιδιωτική μας ζωή ή παρατεταμένη σταθερότητα σε μία κοινωνία. Είναι στη φύση του ανθρώπου ότι δημιουργεί να φθείρεται και να καταστρέφεται και πρέπει να είναι έτσι. Ο κόσμος είναι γεμάτος από συντρίμμια παλιών πολιτισμών, ενώ άλλοι, την ύπαρξη των οποίων γνωρίζουμε, δεν άφησαν πίσω τους ούτε συντρίμμια, απλώς εξαφανίστηκαν»^[1].

Αφοπλιστικό επιχείρημα από τον Κρητικό Γιατρό: «Μην ακούω μ@λ@κίες για τα μέτρα, εσείς μας ψηφίσατε»!

mask: Για να μπαίνουν λοιπόν τα πράγματα στην θέση τους. Οχι μ@λ@κίες λοιπόν. Γνωρίζαμε τι ψηφίζαμε. Την εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου ψηφίζαμε και όχι τις υποσχέσεις του κου Πρωθυπουργού ότι έχει παράλληλο πρόγραμμα. Αυτό τελικά υπάρχει μόνο σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Αφοπλιστικό ήταν το επιχείρημα του Γιάννη Μιχελογιαννάκη για την αναγκαιότητα ψήφισης των μέτρων του πολυνομοσχεδίου. Διευκρίνισε, πάντως, ότι ο κόσμος έχει δίκιο να διαμαρτύρεται αλλά...

(απο koolnews.gr)

...«Μην ακούω μαλακίες τώρα! Ο κόσμος αυτός, δεν μας ψήφισε; Δεν περάσαμε το Μνημόνιο και μετά μας ψήφισε; Στο Ηράκλειο μάς έδωσε και μία έδρα παραπάνω. Τι να κάνω εγώ τώρα; Να μην ψηφίσω;», είπε